Competitie
3e klasse 08
Datum
24 november 2018 9:45
Accommodatie
Onbekend
Vandaag de absolute kraker in deze poule waar nog 3 ploegen strijden om het kampioenschap: de nummer 1 Alphia tegen de nummer 2 avv Alphen, waarbij gezegd moet worden dat virtueel Alphen bovenaan staat, want ze hebben nog geen punt verloren, maar 2 wedstrijden minder gespeeld.
De nummer 3 Woubrugge, dat evenveel punten heeft als Alphia, zal met grote interesse naar de uitslag uitzien.
Uiteraard werd deze belangrijke wedstrijd op het mooie hoofdveld gepland en met een paar minuten vertraging kon de wedstrijd beginnen.
Al snel was duidelijk dat de ploegen fysiek aan elkaar gewaagd waren.
Alphia had echter duidelijk het betere combinatie voetbal in zich, het voetbal zag er gewoon verzorgder uit dan van de tegenstander.
Het eerste kleine kansje was nog voor Alphen, dat Luca eens testte, maar Luca was er geconcentreerd bij, niets aan de hand.
Daarna had Alphia duidelijk een overwicht, met name door de combinaties, de zekerheid achterin en de snelheid voorin.
Al in de 6e minuut was het Dylan die de score opende met een mooi schot: 1-0.
Even later probeerde Brett het ook eens, maar deze keer zonder succes. Ook Romano nam de doelman van avv Alphen onder vuur, maar de score werd nog niet uitgebreid. Daarna kreeg Finn een reuzenkans vlak voor het doel, maar hij schoot net naast. Opnieuw vuurde Brett nog eens op doel, maar de bal wilde er voorlopig nog niet in.
In de 14e minuut was het wel raak via een kopbal van Dylan uit een mooie corner van Romano: 2-0.
Alphia controleerde de wedstrijd maar af en toe kwam Alphen er op flinke snelheid uit, met een heel snelle grote man op rechtsbuiten en een behendige linksbuiten.
Echter veel verder dan een schotje kwamen ze niet. Dat was met name het goede werk van onze verdedigers Gijs, Yaro, Ritger en Jaimy en de heersers op het middenveld.
In minuut 18 was het Dylan die een voorzet van Romano kon binnentikken: 3-0.
Opnieuw een schot van Brett, maar de keeper van Alphen redde knap. Ook de vrije trap van Brett was net niet gelukkig genoeg om een doelpunt te maken, maar duidelijk was dat het kans op kans op kans was, met regelmatig een doelpuntje.
Jammer was dat de coaches van Alphen van mening waren dat de scheidsrechter een thuisfluiter zou zijn. Nou, wij kunnen het bij Alphia allemaal beamen, maar als er iemand GEEN thuisfluiter is, dan is het wel deze scheids. Sterker nog, regelmatig komt het woord uitfluiter naar voren.
Nou, dat was vandaag dan ook weer niet zo, maar de beslissingen waren gewoon fair. Zoals onze linksback Yaro, die keurig de bal onderschepte, waarna een speler van Alphen over zijn been struikelde en direct claimde de gehele bank van Alphen dat het een penalty zou zijn.
Nou ja, laten we het maar houden op frustratie bij deze leiding van het team. De scheids werd echter dermate onder vuur genomen dat hij een rode kaart trok, waarna de coach van Alphen van het veld af moest.
Beste mensen van Alphen, ik hoop dat jullie het verslag lezen, maar de wedstrijd was in ieders ogen heel sportief en de beslissingen van de scheids waren eerlijk en rechtvaardig.
Goed, de strijd ging verder met een nog steeds heersend Alphiaans team, dat op zoek was naar meer treffers, zonder de tegenstander een kans te geven terug te komen in de wedstrijd.
In de 32e minuut kreeg Brett eindelijk z’n doelpunt, met een schot vanaf de zijkant: 4-0.
Met een goed gevoel liep ik al terug naar de warme kantine, maar zag in de verte nóg een doelpunt van Dylan, waarbij de assist op naam van Romano staat.
Met 5-0 de rust in, in deze kraker, wie had dat kunnen denken en de score was totaal niet geflatteerd.
Dan de laatste tijd zo lastige 2e helft.
Daar was in de beginfase deze keer weinig van te merken. Al snel trof Dylan met een kopbal het doel, na een mooie voorzet van Romano: 6-0!
De 7-0 werd gemaakt door Brett vanuit een schot.
Tja, de wedstrijd was nu echt helemaal definitief gespeeld met zo’n stand.
Toch gaf de strijdende tegenstander niet op en begon het te laten zien, dat ze wel degelijk een team zijn dat om de bovenste plekken speelt. Dat de 7-1 en en 7-2 zo snel achter elkaar vielen was jammer, maar misschien nog meer jammer was dat de strijd bij Alphia wel weer wat op raakte.
Alphen was de ploeg die het spel maakte in de 2e helft, Aphia liep naar achteren, maar wist dat het dan ruimte kreeg bij een uitbraak.
En zo liep het ook, Alphen op zoek naar meer goals, maar Alphia dat gewoon de doelpunten scoorde: 8-2 door Romano en de 9-2 door Dylan die met een fraaie lob na een prachtige pass van Noa, z’n mooiste doelpunt van de wedstrijd scoorde.
Voor het 10e doelpunt was te weinig tijd, sterker nog, het was in de allerlaatste secondes nog bijna 9-3 maar de bal rolde zachtjes tegen de paal en de eindstand bleef 9-2.
Door dit prachtige resultaat maakt Alphia het de ploegen Alphen en Woubrugge heel lastig om nog aanspraak te maken op de titel.
Waarschijnlijk komen alle ploegen op gelijke hoogte qua punten, maar beide tegenstanders moeten nog tegen elkaar én het doelsaldo van Alphia is vele malen hoger.
Alphia krijgt volgende week z’n laatste wedstrijd, maar geen makkelijke, want RCL doet het erg goed in de de poule, dus opletten geblazen.
Bij winst is de titel reëel gezien niet meer te ontlopen, of Woubrugge of Alphen moeten monsterscores gaan neerzetten.
Het jammere is daarom dat we volgende week bij winst nog niet officieel het kampioenschap kunnen vieren, we moeten dan waarschijnlijk wachten tot Alphen z’n laatste wedstrijd op 15 december heeft gespeeld.
