Alphia JO15-1 - Voorschoten`97 JO15-2

Vandaag om 08.30 thuis op het hoofdveld, de laatste competitie wedstrijd voor JO15-1, tegen Voorschoten, dat precies 1 plaatsje hoger op de ranglijst staat.
Helaas zijn ze niet meer in te halen, het verschil is 4 punten, maar voor Alphia is het opnieuw een wedstrijd om te laten zien dat ze in het linkerrijtje in de 2e kasse kunnen meevoetballen, na een slechte start begin dit jaar.

Vooraf was duidelijk te zien dat deze tegenstander fysiek veel sterker was, echt allemaal waren ze een ruime kop groter.
Als publiek op de tribune zat er volgens ons maar 1 strijdplan op: voetballend de tegenstander aftroefen en zeker geen ballen door de lucht of duels aangaan. Gewoon bal van voet naar voet, iets wat dit team echt wel kan.
De start was heel hoopvol, er werd opgebouwd van achteruit en meteen in de 1e minuut was er een heel grote kans voor Dylan, die met een lobje dacht te keeper te kunnen passeren, maar helaas, nét niet.
Dat was het dan ook, v.w.b. Alphia, helaas. Er werd in de 1e helft verder niet meer opgebouwd, alleen maar lange ballen, die elke keer, ik herhaal, elke keer, een prooi waren voor deze fysiek grote tegenstanders. Niet 1 keer konden we de bal vasthouden en niet 1 keer had iemand bij Alphia de gedachte om dit strijdplan van lange ballen te veranderen in de 1e helft.
Alleen door strijd en het slecht uitspelen van aanvallen door de tegenstander, kon Alphia nog heel lang de brilstand vasthouden, maar helaas viel toch vlak voor de rust de terechte 0-1 voorsprong voor Voorschoten.
Ik schat dat we zo'n 10 schoten richting doel hebben zien gaan, maar Luca heeft niet 1 keer hoeven redden, op 1 na gingen ze allen ver over of naast, deze tegenstander ging dus niet efficient met z'n kansen om. Die ene keer werd de onderkant van de lat geraakt en had Alphia dus geluk.
Met 0-1 dus de rust in en met de gedachte dat de coaches de mannen wel zouden kunnen instrueren naar een beter strijdplan, hadden we nog een kleine hoop op resultaat.

De 2e helft hadden de coaches het team inderdaad goed benadrukt dat de taktiek van de 1e helft niet zou werken.
Er werd opgebouw en dat leverde een veel leukere wedstrijd op. We kwamen met regelmaat op de helft van de tegenstanders te spelen, hetgeen ook wel weer veel risico opleverde, want met snelle counters van die grote gasten was dit wel gevaarlijk.
Helaas vielen al snel op die counterwijze de 0-2 en 0-3 dus het spel was gespeeld helaas.
Het was alleen nog zaak om een goede resterende wedstrijd te spelen, in de hoop toch nog een doelpuntje mee te pikken, misschien wel Dylans 50e.
Helaas, lukte dit niet en werd ook nog de 0-4 gescoord door de tegenstander en dat was gezien de wedstrijd een terechte uitslag.
Toch denk ik dat het team weer geleerd heeft van deze wedstrijd, met name dat het kiezen van het juiste strijdplan een belangrijke keuze is en soms moet je afwijken van je normale spelbeeld, zeker als je tegenstander fysiek erg sterk is.
Daarnaast hebben we de 2e helft extra strijd gezien en dat is een compliment aan de mannen en de coaches die het team, overigens het hele jaar al, goed heeft kunnen motiveren. 

Ik weet niet of dit het laatste verslag wordt voor dit jaar, vast niet, maar in ieder geval wel van deze competitie.

Een samenvatting zoals we het beleefd hebben:
JO15-1 heeft laten zien te sterk te zijn geweest voor de 3e klasse door kampioen te worden en te promoveren voor de winterstop.
Het team heeft vervolgens moeten wennen aan de 2e klasse en begon met pech en enkele slechte en onnodige uitslagen, mede veroorzaakt door uit- en afvallers en blessures.
Vervolgens is het team steeds beter gaan voetballen en heeft een paar uitstekende wedstrijden neergezet met verrassende overwinningen, maar soms ook erg slechte wedstrijden met verkeerde strijdplan keuzes. Deze resultaten heeft JO15-1 uit de onderste regionen richting de middenmoot gebracht.

Mijn gevoel zegt dat de trainers, coaches en leiders een zeer hecht team van deze groep gemaakt hebben, een team waar het plezier van afstraalt, een team waar je prima op kunt verder bouwen.

Met andere woorden, complimenten en dank aan de teamleiding en natuurlijk de spelers die het hebben moeten doen.
Ook vermeldenswaardig is dat de TAVV mannen, die dit jaar bij onze club zijn gaan voetballen, zich uitstekend hebben kunnen mengen in de groep. En dat geldt ook voor de Ter Aarse ouders die altijd goed vertegenwoordigd zijn in de supportersschare. Dit ondanks de, ja ik herhaal het nog maar eens een keer, teleurstellende thuis-start tijd van 08.30, aanwezig 07.45 uur, jongens van circa 15 jaar, elke thuiswedstrijd, meestal veld 2!
We mogen dan ook spreken van een welkome Ter Aarse (vreemd woord als je het zo leest) aanvulling :-)

Overigens, mijn persoonlijke doelstelling voor dit team, hoger eindigen dan de buren aan deze zijde van de Sportlaan is gelukt :-)
De andere buurman, aan de overkant, feliciteren we met hun terecht behaalde kampioenschap.

Op naar de toernooien en lekker weer zodat we het seizoen leuk kunnen afsluiten!