Fans van Alphia - Edwin Thomasse

‘Een leven vol voetbal’

Dit jaar is Edwin Thomasse 40 jaar lid van zijn favoriete club. “Ik was 5 jaar toen ik mocht meetrainen en 6 jaar toen ik officieel voetbalde. In die tijd, zo rond 1980, waren er niet veel andere sporten voor een jongen. Mijn vader speelde hier en dan ging ik mee. Je voetbalde dan op een stuk gras naast het veld. Ik kom uit een echte voetbalfamilie,   mijn vader, twee broers en twee zussen hebben bij Alphia gespeeld. Bij ons thuis waren de zaterdagen  gevuld met  voetbal.  Niet alleen op de club maar ook thuis. Nadat we onze wedstrijden gespeeld hadden keken we iedere zaterdagavond de Duitse competitie op televisie met patat en salades. Toen mijn ouders zoveel jaar getrouwd waren kwamen ze me halen van het feest in Driebergen  om te voetballen.  Ons team moest spelen tegen de Sleutels in Leiden, ik weet het nog goed. En daarna werd ik weer teruggebracht naar het feest. Dat is toch niet voor te stellen. Dan is het ook niet gek dat voetbal in mijn genen zit”, lacht Thomasse.

“Nadat ik alle elftallen had doorlopen kwam ik in de selectie. Ik heb lang in het eerste gespeeld, later in het tweede en nu speel ik mijn tweede seizoen bij de veteranen. Alle spelers waar je ooit mee voetbalde die gaan met je mee wanneer je een elftal opschuift. Je groeit een soort met elkaar op en bouwt contacten op voor het leven. In principe kun je overal voetballen maar Alphia is de mooiste club en tegelijk de gezelligste. Ode aan de feestjes in de kantine. Het is helaas een paar keer gebeurd dat ons team het net niet haalde naar de derde klasse of net niet kampioen werd. Nou, dat hakte er in voor mij want ik ben altijd gemotiveerd om te winnen.”