Na het welkom was het tijd om de accommodatie op te gaan zoeken. Op een kwartiertje rijden bij Houthalen mochten wij de sleutels in ontvangst nemen van drie chalets. Dit park is eigendom van een zekere Peter Gillis. De recensies deden ons vrezen voor de onderkomens. Ook de receptie waar de emmers het lekkende water opvingen deed het ergste vermoeden. Echter de chalets zijn prima. Na wat geschuif met matrassen en bedden vond iedereen een plekje. Na een tijdje relaxen was het tijd voor het avondeten. In een gigantische tent kregen alle voetbalteams van een buffet te eten. Naar schatting zitten op het park ongeveer 80 teams dus dat was een drukte van jewelste.
Na het eten zou er nog een optreden zijn van DJ Jean, maar dat bleek verkeerd verstaan te zijn. DJ Sean was de optredende DJ en dit kon onze mannen niet echt bekoren. Wel zijn buiten de nodige internationale connecties gelegd met onder andere Deense teams. Na twaalf uur zat iedereen in zijn chalets en er schijnt ook nog wat geslapen te zijn.
Zaterdag was het vroeg op voor ontbijt, dat weer in de grote tent was en daarna fris en fruitig richting KFC Helson waar Alphia haar drie wedstrijden moest spelen. Nadat Sebastiaan en Niels nog even hadden geassisteerd met een brancard bij de wedstrijd voor ons kon er worden afgetrapt tegen RKDVC uit Nederland. Alphia was duidelijk te betere ploeg, maar onder andere Finn vergat te scoren. Gelukkig maakte hij later wel de 1-0 wat ook de eindstand bleef.
De tweede wedstrijd tegen het Engelse Lostock St. Gerrards was a different kind of Cookie. De fysiek erg sterke tegenstanders konden een paar keer makkelijk door de verdediging heen komen en twee keer scoren. De Belgische arbiter floot af, maar dat bleek vijf minuten te vroeg. Deze laatste minuten werden toch gespeeld en dat leverde helaas nog twee tegendoelpunten op. Door deze eindstand moest Alphia winnen tegen de laatste tegenstander om op zondag in het bovenste deel te komen van het wedstrijdschema.
Alphia greep Norrebro United direct bij de keel en kreeg direct een 100% kans vlak voor de keeper. Olaf schoot helaas recht in de handen van de keeper. Aan de andere kant gleed een aanvaller van de Denen uit in de 16 en sprong daarna op verdediger Jasper zijn been. De scheidsrechter kende een strafschop toe waar Alphia het zeker niet mee eens was. Maar de realiteit was 1-0 achter. Alphia haalde alles uit de kast en gelukkig kon Finn uit de draai de keeper verschalken. Een schitterend doelpunt. Maar winst was nodig. Alphia bleef drukken, maar tot scoren kwam het helaas niet meer.
Toch een kleine teleurstelling. Morgen spelen wij voor plek 9 t/m 16. Eerst tegen het Deense Aalborg Freja. Nu eerst tijd om te genieten van wat rust en het tropische zwemparadijs van Peter. Wij hopen hem nog te ontmoeten aangezien in Alphia JO16-1 een paar trouwe kijkers zit. De look-a-like is al wel gespot.
Tot morgen!
